Egodokumenty-samoświadectwa-egodokumentalność. Teoria i praktyka

Nakładem Wydawnictwa Naukowego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu ukazała się monografia pt. "Egodokumenty-samoświadectwa-egodokumentalność. Teoria i praktyka", współredagowana przez trzech członków naszej Katedry prof. Stanisława Roszaka, prof. Wojciecha Piaska oraz dr Hadriana Ciechanowskiego we współpracy z prof. Waldemarem Chorążyczewski. Serdecznie zapraszamy do lektury, a wszystkim autorom gratulujemy! Książkę można nabyć tutaj: Egodokumenty-samoświadectwa-egodokumentalność

"W latach 50. XX wieku Jacob Presser sformułował pojęcie egodokumentów jako gatunkowo rozumianych źródeł historycznych, w których występuje wyraźnie określone i świadome „ja” autora. Koncepcję tę rozszerzył Winifreid Szchulze, niemiecki historyk nowożytności, który uznał, że człowiek może w źródłach mówić o sobie także pośrednio, za pośrednictwem drugiego człowieka utrwalającego przekazaną mu opowieść, zeznanie czy wyrażone przez innego opinie. Tę rozszerzoną grupę źródeł nazwa on samoświadectwami (Selbstzeugnisse). Obecnie w środowisku toruńskich archiwistów, historyków i metodologów historii podejmowane są próby poszukiwania emanacji „ja” poprzez zwrócenie uwagi na potencjalną egodokumentalność źródeł. Owocem tej refleksji jest „otwarte rozumienie” egodokumentu. Podejmowana jest zatem próba kolejnego wzbogacenia dostępnego badaczom zasobu źródeł i rozszerzenia możliwości badawczych subiektywnego świata człowieka.

Prezentowany tom stanowi pokłosie rozważań teoretycznych oraz prowadzonych badań, które zaprezentowane zostały podczas I Toruńskiego Sympozjum Naukowego „Egodokumenty – samoświadectwa – teksty autobiograficzne. Praktyka i teoria”. Opublikowane zostały w nim 24 teksty będące owocem autorefleksji badaczy, podejmujących analizy człowieka jednostkowego oraz refleksji teoretycznej dotyczącej samych badań jaki i ich podstawy – egodokumentu. Owa autorefleksja, mniej czy bardziej rozbudowana, czy też refleksja teoretyczna podejmowana jest na „twardym gruncie”. Powiązana jest z prezentacją konkretnego fragmentu dziejów, czy też problemami badawczymi różnych dyscyplin, z których wywodzą się ich autorzy. Perspektywę taką, w sposób szczególny, prezentuje pierwszych osiem artykułów opublikowanych w niniejszym tomie. Czytelnik znajdzie w nim ponadto artykuły, omawiające fragmenty dziejów na podstawie źródeł egodokumentalnych".

prof. Wojciech Piasek